Rozdział 9. Przyjęcie.

                Dochodziła trzecia popołudniu, gdy stanęłam przed lustrem, w pełni gotowa na własną osiemnastkę. Włosy splotłam w luźnego warkocza, który opadał mi na plecy. Miałam na sobie białą koszulkę bez ramion z koronkowymi plecami i ołówkową szarą spódnicę z lekkim wcięciem na prawym udzie. Między obojczykami leżała perła od Haydena. Dotknęłam jej palcem, była nagrzana od mojego ciała.

Rozdział 8. Konflikt.

Tempus Fugit. Czas ucieka. Nawet nie zauważyłam, kiedy na moim kalendarzu, w którym odliczałam dni do osiemnastki, pozostało ostatnie wolne okienko. W piątek obudziłam się przed budzikiem, majowe promienie słońca wpadały przez okno i ogrzewały moje stopy. Poruszyłam palcami, przywracając w nich czucie. Miałam lekkie zakwasy po treningu, który zafundował mi ojciec Davida. Był to trener starej daty, wspaniały szkoleniowiec bez cienia litości. Uwielbiałam go.

                Wstałam i rozciągnęłam plecy. Podeszłam do kalendarza i postawiłam ostatni krzyżyk na 13. maja. Uśmiechnęłam się lekko. Jednocześnie czułam podniecenie związane z moją dorosłością, a także lęk, że będę musiała stanowić sama o sobie i tylko ja będę odpowiadała za swoje czyny.